Podmukao napad Srpske pravoslavne crkve na Rumunsku. Motiv: Priobalna Dakija iz severoistočne Srbije
Nakon što je 1830. godine Kraljevina Srbija zagospodarila Timočkom Krajnom, Srpska pravoslavna crkva je nasilno preuzela ili uništila preko 80 rumunskih crkvi i 17 manastira koje su sagradili rumunski(vlaški) vladari, a sada, u 2016.godini, ta ista srpska crkva se drznula da preti rumunskoj da će prekinuti svaki odnos jer Rumuni/Vlasi iz severoistočne Srbije grade crkve i vraćaju se svojoj matičnoj rumunskoj crkvi kao naslednici nekadašnje Patrijaršije Ugro-Vlaške, prenosi izveštač Romanian Global News-a iz severoistočne Srbije.
Sveti Sinod Srpske pravoslavne crkve izneo je saopštenje za javnost nakon nedavnog skupa koji je održan u Beogradu u periodu od 14.do 25.maja.
Saopštenje se, između ostalog, odnosi i na odnose između Srpske i Rumunske pravoslavne crkve. Novinska agencija Lacasuri Ortodoxe (lonews.ro/) premijerno prenosi prevod posebnih redova saopštenja koji se direktno odnose na Rumunsku patrijaršiju:
“Zabeležena je činjenica da su odnosi između Srpske i Rumunske pravoslavne crkve izrazito dobri, u duhu jedinstva crkve, uz jedan nesrećni izuzetak - Rumunska Patrijaršija, čiji episkopi i sveštenstvo već dugo godina na jedan način koji je u suprotnosti sa duhom bratstva, potpadaju pod jurisdikciju Srpske pravoslavne crkve, na istoku Srbije, posebno u Timočkoj Krajni. Nakon što su se mnogi napadi iz prošlosti bezuspešno završili, Sinod je još jednom zahtevao od Rumunske crkve da odmah prekine sa tom praksom, budući da je pogubna za crkvu; u suprotnom, problem će biti razmatran u okviru Svetog arhijerejskog sinoda, a u slučaju da se ova praksa nastavi, Srpska pravoslavna crkva će za dobrobit crkve biti prinuđena da prekine svaku liturgijsku i svetu vezu sa Rumunskom pravoslavnom crkvom.” Saopštenje je potpisao Episop Bački, Irinej, u ime Srpske pravoslavne crkve.
Drskost lopova koji uzvikuje “Lopov”! nije ništa novo u Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Ovakva vrsta saopštenja i pretnje o prekidu veza sa Rumunskom pravoslavnom crkvom je Srpska pravoslavna crkva već objavljivala. Rumunska pravoslavna crkva je mudro, ali sigurno odgovarala, braneći prava Rumuna/Vlaha severoseveroistočne Srbije na liturgiju na rumunskom jeziku i poklonjenost crkvi svog naroda. Isto to pravo uživaju i Srbi u Rumuniji, pravo koje Rumunska pravoslavna crkva poštuje, a država Rumunija kao evropska zemlja garantuje.
Srpska pravoslavna crkva je ta koja je kroz nasilne kampanje prisilila stotine hiljada Rumuna/Vlaha severoseveroistočne Srbije da srbizuju svoja imena i došlo je do ovakve apsurdne situacije u kojoj ovi Rumuni u svojim dokumentima imaju srpska imena, dok u svakodnevnom životu koriste rumunska imena.
Antirumunska dela Srpske pravoslavne crkve udvostručena su delima srpskih vlasti koje odbijaju da dozvole gradnju rumunskih crkvi koje rumunska/vlaška zajednica zahteva.
Očigledno je da se ovakva dela dešavaju kao posledica neprofesionalnosti nekih od diplomata koje je Rumunija poslala u Srbiju, pa se može posumnjati da su ovakva dela više u interesu Srpske pravoslavne crkve nego Rumunske pravoslavne crkve u istočnoj Srbiji i rumunske zajednice. Napadi rumunskog konzula iz Zaječara, Julijana Nicua, na oca Bojana Aleksandrovića lako mogu biti svrstani u ovu kategoriju.
Najznamenitiji među manastirima, koji se po legendi pripisuju vlaškom vojvodi Radulu, jeste crkva manastira Lapušnja, koja je, verujemo, imala i svoje metohe, jer o tome u Spomenici nalazimo da „na putu Boljevac – Lukovo, na samoj reci Miročici, ima jedno crkvište koje se zove Sv. Mir..
Pretnje smrću ocu Bojanu, uznemiravanja od strane kriminalizovanih delova srpske policije i bezbedonosnih službi na adresu rumunskih sveštenika i lidera Rumuna/Vlaha, pretnje da će nasilno srušiti rumunske crkve, samo su neke od metoda zastrašivanja i represije kojima se srpske vlasti ohrabrene Srpskom pravoslavnom crkvom služe kako bi sprečile tih 300.000 Rumuna/Vlaha da se okrenu svojoj crkvi i koriste rumunski jezik u crkvenim službama.
Srbija se vara ako misli da se na ovaj način može integrisati u Evropsku uniju. Ukoliko srpska agentura u Rumuniji (sačinjena isključivo od kriminalizovanih pripadnika rumunskih službi i bivših pripadnika komunističke čaušeskove sekuritatee koji su sarađivali sa jugoslovenskom bezbednošću pre 1989.godine a i sa srpskom nakon toga) očajnički pokušava da ubedi rumunsku diplomatiju da pređe preko etničkog genocida koji Srbija sprovodi u istočnoj Srbiji, i teško je pretpostavii da će se u Bukureštu naći toliko izdajnika koji bi to uradili.
Preuzeto sa Romanian Global News